วันอังคารที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

เป็นตุ่มแพ้ใสๆ คันจนนอนไม่หลับ อาจเป็นโรคหิด

สวัสดีครับทุกท่านที่เข้ามาค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับอาการแพ้คัน หรือโรคหิดโดยตรง ในสังคมที่อยู่กันหนาแน่นแออัด มักมีโรคระบาดติดต่อมากมาย โดยเฉพาะโรคผิวหนังที่ผมจะกล่าวถึงนี้ เป็นโรคที่ผมมีประสบการณ์ตรง โรคหิดเป็นโรคที่ไม่ร้ายแรงแต่ก็ร้ายกาจเอาการ และมีผลกระทบต่อชีวิตความเป็นอยู่ของเรา จนถึงรบกวนจิตใจเรามากที่เดียว

ท่านอาจค้นหาได้ข้อมูลเรื่องโรคหิดจากวิชาการแพทย์ไปบ้างแล้ว แต่ผมจะขอเล่าเรื่องราวจากประสบการณ์ เพื่อเป็นวิทยาทานเพราะ หลายท่านทรมานกับโรคนี้ได้มีแนวทางรักษาอย่างถูกวิธี เพราะส่วนใหญ่ที่เป็นโรคหิดแล้วรักษาไม่หายสนิท

สาเหตุที่ติดโรคหิด

สาเหตุที่ผมเป็นนั้นคือติดมาจากเพื่อนร่วมงานที่เป็นโรคหิด เค้ามีตุ่มเล็กอยู่บริเวณต้นคอและมักใช้ไม้บรรทัดขูดเกา หลังอยู่เสมอ แต่ไม่มีใครเอะใจ จนผมมีอาการของโรคหิดขึ้นแต่ก็น่าแปลกว่า ทำไมผมเป็นอยู่คนเดียวคนอื่นไม่เป็น หรืออาจไม่มีอาการมากเท่าผม

อาการเริ่มแรกนั้นเหมือนๆผื่นแพ้ จากอากาศร้อนทั่วๆไป เป็นตุ่มใสๆเล็ก มักขึ้นบริเวณแผงหน้าอก ราวนม ต้นขา รักแร้ ใต้ท้องแขน มือ เป็นกลุ่ม หรือกระจายอยู่บริเวณหน้าท้อง จะคันอยุ่เนืองและคันมาก เมื่ออากาศร้อน หรือช่วงกลางคืนขณะนอนหลับ แต่เราอาจจะไม่สักเกตุว่าเป็นตุ่มใสแต่เห็นเป็นตุ่มแดงที่เกิดจากการเกา เหมือนกับเป็นผื่นแพ้ธรรมดา และยังขึ้นไม่เยอะมาก

คัน, ตุ่มใส, นอนไม่หลับ, ยา, รักษา, วิธี, แพ้, โรคหิด
รักษาอย่างไรในตอนนั้น
ในช่วงวันหยุดของการทำงาน ผมขอให้บริษัทช่วยดูแลค่ารักษาให้ ก็ใจดีพาผมไปคลิกนิก หมอก็วินิฉัยว่าแพ้อากาศเนืองจากฝุ่นควันในกรุงเทพ จึงฉีดยาแก้แพ้คาดว่าเป็นยากดภูมิคุ้มกันลง และให้ผ้าปิดปากมาใช้ด้วย
ช่วงสัปดาห์แรกอาการลดลงมาก ส่วนที่เป็นตุ่มคันยุบหายไป ลักษณะของตุ่มคันนั้นจะคันอยู่บริเวณเดิมเสมอ บางเวลายุบไปเหมือนไม่ีมีอะไร บางเวลาก็เห่อขึ้นมาคัน ไม่เกี่ยวกับแผลจากการเกานัก เหมือนมันมีปฎิกิริยาบางอย่างกับผิวหนัง ไม่ใช่ลักษณะของการคันแผล

หลังจากฉีดไปสักพัก 1 สัปดาห์อาการก็เป็นอีก คันอยุ่ตลอดเวลา เวลาทำงานตากแดดก็จะยุกยิกๆไปทั้งตัว
ตอนนอนก็จะคันจนหลับไม่สนิท เกาจนเป็นจุดแดงๆเล็กๆ ไปทั่วตัว แขนขา ทรมานมากผมไปที่คลิกนิก อีก 3-4 รอบเพื่อฉีดยาเดิม หมอก็วินิฉัยว่าเป็นอาการแพ้อากาศ

เนื่องจากมันคันไม่หาย ก็ซือ้ยาคาโมมายสีชมพูท่านคงรู้จักมาทา ก็ไม่หาย ซื้อยาโลชั่นแก้ผิวหนังอักเสบก็ไม่หาย จึงคิดไปว่าอาจเป็นเชื้อโรคอะไร ผมก็ทำความสะอาดของ ซักผ้าปูที่นอน เสื้อผ้าโดยผสมยาฆ่าเชื้อไปด้วย จนใจจริงๆครับอากาศเริ่มเป็นมาก



มีตุ่มนูนแดงๆกว่าส่วนอื่นของร่างกายขึ้นที่บริเวณอัณฑะ ใต้ถุงอัณทะเป็นมุมอับ ตุ่มจะขนาดพอๆกับตุ่มยุงกัด แต่นูนกว่าและแดงคล้ำกว่า จะคันจนถึงบางครั้งจะเจ็บจี๊ดๆ จนสะดุ้ง ตุ่มบริเวณนี้จะพิเศษเพราะว่าเนื้อเยื่อบริเวณนี้อาจแตกต่างจากที่อื่น และจะรักษาหายช้ากว่าด้วย

แต่ผมเองใช้วิธี ทาโลชั่นแก้ผิวหนังอักเสบ มีลักษณะเป็นน้ำใสกลิ่นฉุนหาซื้อได้ที่ร้านขายยาทั่วไปเป็นขวดแก้วสีน้ำตาล เภสัชจะทราบทันที วิธีใช้คือใช้สำลีหรือที่ปั่นหูชุบน้อยๆ ทาที่ตุ่มคันบางๆ และไม่บ่อยเพียงวันละครั้ง หรือ 2 วันครั้ง จะยุบลงไปเรื่อยๆ หากท่านไม่แน่ใจให้ปรึกษาคุณหมอก่อน

แต่ผมโชคร้ายที่ไม่รู้ว่าเป็นอะไรในตอนนั้นแม้จะเป็นระยะเวลาถึง 4-5 เดือนแล้ว อาการมีตุ่มขึ้นเยอะมากและเรื้อรัง สภาพจิตใจผมย่ำแย่เพราะว่ารังเกียจตัวเองที่เป็นตุ่มทั่วตัวไปหมด คันยุกยิกตลอดเวลาต้องแกะ ต้องเกา และจะเจ็บจี๊ดๆ ขณะทำงานหรือพูดคุยกับใครก็ทำให้จิตตกไปด้วย

คัน, ตุ่มใส, นอนไม่หลับ, ยา, รักษา, วิธี, แพ้, โรคหิด

ตอนกลางคืนมันจะมีอาการมากที่สุด คุณหมอก็ยังหาสาเหตุไม่ได้ว่าทำไมถึงคันมากเวลากลางคืน จนเหมือนกับว่าเวลาที่คุณกำลังจะหลับก็มีคนมาปลุก แล้วคุณจะหลับลงไปอีกก็มีคนมาปลุกอยู่ทั้งคืน

จากนั้นผมก็ไปหาหมออีกคนก็วินิฉัยว่าเป็นภูมิแพ้อากาศอีก ฉีดยาแบบเดิมก็ทำให้อาการคันลดลง ไม่มีตุ่มขึ้นไปช่วงนึง

มันไม่ใช่แบบว่าเราคันแพลเกาแผล แต่เหมือนผิวเรามันมีปฎิกิริยากับอะไรสักอย่าง บางที่ก็ยุบเรียบเนียบไปเลย แล้วก็เห่อขึ้นมาเป็นตุ่มคัน บางเวลาอย่างนั้น

โรคหิดนี้อาการเหมือนกับแพ้ทั่วไปเดี่ยะๆจึงทำให้เราไม่คิดถึงว่าจะเป็นหิด ทำให้มันเรื้อรังและลุกลาม

คัน, ตุ่มใส, นอนไม่หลับ, ยา, รักษา, วิธี, แพ้, โรคหิด
ชัดๆ สังเกตุอย่างไรว่าเป็นอาการของโรคหิด
1. เป็นมากแทบทุกคนคือ ตุ่มใสที่มือเป็นกลุ่มๆ ที่ฝ่ามืออุ้งมือ ที่ปลายนิ้วและง้ามนิ้วเป็นตุ่มใสๆยั้วเยียไปหมด

2.เป็นที่ราวนมคือช่วงใต้กล้ามเนื้อหน้าอก และแผงคอบริเวณไหปลาร้า

3.จุดอับ และอบอุ่นตัวหิดชอบที่อุ่นๆ รักแร้ ใต้ท้องแขนเป็นแถบยาวเป็นปรื้น ในข้อพับต่างๆ

4.แผลเป็นเก่าๆ หรือแผลอะไรอื่นๆที่เราเป็น มันจะไปขึ้นทำให้คัน และอักเสบมากขึ้นหากเราเกาและไม่ทันสังเกตุ

5.จะไม่เป็นบริเวณใบหน้า หิดจะขึ้นแค่บริเวณต้นคอ และส่วนใหญ่จะไม่มีอาการที่หัว อาจจะมีบ้างเล็กน้อย แต่ก็จะหายไป

6.บริเวณรอบอวัยวะเพศจะขึ้นเป็นตุ่มใหญ่แดงๆ คันและเจ็บจี๊ดๆ

7.เป็นที่นิ้วเท้า ง่ามนิ้วเท้าอาการเหมือนเป็นที่มือ

8.มีกระจายตัวอยู่บริเวณหน้าท้อง หรือพุง ขอบกางเกงชั้นใน

9.อาการของตุ่ม หรือผิวหนังจะเหมือนมีปฎิกิริยา ไม่ใช่คันจากแผล

10.ต้นขา

11.คล้ายอาการแพ้ทั่วไป

12.มีคนใกล้ตัวเริ่มมีอาการคัน

13.บางตุ่ม ส่วนน้อยจะ เป็นตุ่มแข็งหรือมีหัวหนอง เพราะเกิดจากการอักเสบ

14.คันมากเวลากลางคืน หรืออาการร้อน

*ไม่ใช่ว่าจะเป็นเฉพาะจุดที่ว่า เป็นกระจายทั้งตัว แต่มักเป็นมากในจุดข้างต้นที่กล่าว ส่วนใหญ่จะเห็นชัดที่มือ
หรือบางคนก็เป็นที่มือก่อนในระยะแรก จะขึ้นไม่เยอะทำให้เราไม่เอะใจ

เล่าต่อ จากนั้นผมจึงค้นหาข้อมูลและพบว่ามีโรงพยาบาลแพทย์โรคผิดหนังเฉพาะทาง ก็ไปรักษาจากนั้นผมอธิบายอาการ หมอตรวจร่างกายดูตุ่มทั่วตัว หมอวินิฉัยว่าน่าจะเป็นโรคหิด แต่ให้เข้าแลบตรวจละเอียดก่อน


พอเข้าไปในแลบ คุณหมอใช้วิธีขูดเชื้อ นำใบมีดคมบาง เหมือนมีดโกน มาขูดเอาสเก็ดผิวที่นิ้วมื้อ ง้ามนิ้วมือ ไม่เจ็บครับแค่ถลอกๆ เอาเศษผิวหนังไปตรวจด้วยกล้องจุลทัศน์ พบว่าเป็นตัวไร หิดจริงๆ หมอบอกเป็นตัวๆเลย ให้ไปรับยา สักอาทิตย์ก็หายแล้ว

คัน, ตุ่มใส, นอนไม่หลับ, ยา, รักษา, วิธี, แพ้, โรคหิด


เห้อ..ผมเบาใจไปเยอะ
ยาที่ให้มาเป็นยาชื่อ จาคูติลเจล 2 หลอด เป็นชื่อยี่ห้อน่ะครับตัวยาชื่ออะไรไม่ทราบ
แต่เป็นหลอดเจลใส เหมือนที่เราทาแก้ปวดเมื่อย จะซึมลงสู่ผิวเร็วและไม่เหนอะหน่ะ

กลับถึงบ้านจึงเริ่มปฎิบัติการ
1. ทายาติดต่อกัน 3 วัน วิธีคือทายาทั่วตัว ทุกกระเบียดนิ้ว ทุกซอกมุมยกเว้นบริเวณรอบดวงตา ปาก หรือใบหน้าไม่ต้องก็ได้อันตรายครับ เคลือบไว้เลยทั้งตัว
ข้อระวังต้องทุกที่ แม้แต่ในซอกเล็บมือเท้า ตัดเล็บให้สั้น ใบหู กกหู ง้ามนิ้ว ฝ่าเท้า ซอกเล็กๆ ต่างๆ หรือแม้กระทั้งศรีษะ ผิดส่วนบอบบางจะแสบมากให้ทาบางๆครับ ไม่ต้องทางภายใน หรือแผลน่ะครับแค่ผิวภายนอก ขณะที่ทากลิ่นฉุนอย่าสูดดม ให้ใช้พัดลมเป่า ตัวเจลให้ทาเร็วๆ เพราะมันจะซึมเร็วมาก ทามากจัดผิวจะลอกเป็นขุยๆ

2. หนึ่งวันอาบหนึ่งครั้งอาบน้ำเสร็จรอตัวแห้ง จากนั้นทายาให้เคลือบไว้ตลอด แบบนี้ครบ 3 วัน หากว่าเราต้องล้างมือหรือส่วนไหน หรือเหงื่ออก ก็ให้ทายาซ้ำส่วนนั้นครับ คือให้ยาเคลือบตัวไว้ตลอด หรือเหงื่ออกมาก คนทำงานกลางแดด ใช้แรงก็ให้หาช่วงวันที่เหมาะ

สาเหตุที่ต้องใช้ยาเคลือบตัว เพราะว่าจะฆ่าหิดซึ่งอาจอยูบริเวณใดๆของผิวหนังก็ได้เราไม่เห็นมัน หากส่วนนั้นละเลย หลงเหลือมันก็จะออกไข่แพร่อีก การทา 3 ครั้งมีผลทำให้มันถ้วนทั่วตัว และป้องกันหิดที่อยู่ภายนอกร่างกายเช่นในเสื้อผ้า กลับมาติดตัวเรา เพราะหิดจะอยู่ภายนอกได้ 2 -3 วัน ตามหลักการแพทย์

3.รักษาความสะอาดเป็นนิจ ทำความสะอาดห้อง ผ้า สิ่งของในบ้าน สม่ำเสมอ ตัวหิดนี้เป็นตัวไรเล็กจิ๋วมองไม่เห็น มันมุดตัวอยูที่ผิวหนังของเรา ในโพรง ในรูขุมขน ติดตามผิว และออกไข่แพ่กระจาย ทำให้เราคันไปทั่วตัว อีกทั้งยังติดตามเสื้อผ้า สิ่งของเครื่องใช้ ซึ่งเพียงแค่ซักยังไม่เพียงพอ หิดจะตายในอุณหภูมิสูง ให้เรานำผ้าปูที่นอน เสื้อผ้า ไปซักตากแดดจัดๆสม่ำเสมอ บางท่านแนะนำให้รวกน้ำร้อนด้วยซ้ำแต่วิธีนี้ทำให้เสื้อตัวโปรดของเราจะเสียด้วย ผมแนะนำให้ตากแดดจัดๆอยู่เสมอ หรือนึ่งในซึ้งใหญ่ๆ ไม่ต้องร้อนจนสุกผ้าอาจไหม้ได้ ให้แค่ไอน้ำร้อนๆได้สัมผัสกับผ้าสักพักก็พอ

โรคหิดไม่ได้เกิดจากความสกปรก แต่จะติดอยู่ทั่วไปกับสิ่้งที่เราสำผัส หรือแม้แต่เพื่อนเราด้วยครับ
อะไรบ้างที่เราต้องสนใจเป็นพิเศษ
ผ้าเช็ดตัว รองเท้า สบู่ ผ้าปูที่นอน ผ้าห่ม ของใช้ที่เราจับต้องอยู่เสมอ ให้ทำความสะอาดพิเศษหรือมีไว้ใช้หมุนเวียนเยอะๆ อะไรก็ตามที่คุณใช้และคิดว่ามันจะไปหมักหมมอยุ่แน่ๆ มีอุปกรณ์เครื่องใช้ก็จัดการใช้ แต่ถ้าไม่มีก็ซักตากแดดก็ได้


เสื้อผ้าสิ่งของไม่ได้ใช้ให้ใสถุงพลาสติกห่อให้มิดชิด แยกไว้ต่างหาก เพื่อไม่ให้ตัวหิดติดไปทั่ว และสร้างความยุ่งยากกับเรา

** แค่นี้ก็รุ้สึกยุ่งยากแล้วใช้ไม๊ครับ ยุ่งยากมากและเหนื่อยมากๆ ครับ ให้เราทำความสะอาดทุกอย่างก่อนข้างต้น จากนั้นจึงค่อยทายา จริงจังขันแข็งน่ะครับ ไม่งั้นคุณจะไม่มีทางหาย และมันจะติดไปมาเรื่อยๆ

คนที่เป็นไม่มาก รักษาแปบๆก็หาย แต่คนที่เป็นนานและเรื้อรัง จนตัวหิดหมักหมมไปหมดแล้วต้องรักษากันยาวๆ ไม่เร่งร้อน
สำหรับคนที่เป็นเรื้อรัง เป็นมาก ให้ทำความสะอาด รักษาความสะอาดแบบนี้เสมอๆ ซักผ้าปูที่นอน ผ้าเช็ดตัว รองเท้า ถุงเท้า สบู่ให้ใช้แบบครีม หิดจะไม่หมักอยู่เหมือนสบู่ก้อน ไม่ใช้ของร่วมกับผู้อื่นหรือแยกตัวมาสักพัก ต้องรักษาความสะดาดต่อเนื่องแม้ว่าจะทายา 3 วันไปแล้ว

ย้ำน่ะครับไม่ไช่เพราะความสกปรก แต่ทำให้ตัวหิดนั้นเบาบางไปเรื่อยๆ

4. รักษาคนในครอบครัว หรือเพื่อนสนิท เพื่อนร่วมห้องคุณด้วย เค้าอาจมีอาการบ้างแล้ว หรือไม่มีเลย
ไม่งั้นตัวหิดก็จะอาศัยเพาะอยู่ในตัวเค้า และกลับมาติดเรา แพร่อยู่ในสิ่งของเสื้อผ้าไปหมด จะหายยาก
เพราะเพื่อนผมเองก็เป็น จากรักษาได้ดีไปช่วงแล้วก็กลับมาติดได้ไหม่ เพราะคนข้างคุณเป็นอยุ่

หิดเป็นโรคที่ไม่ร้ายแรง แต่ติดต่อแล้วรักษายุ่งยาก บางคนเป็นเดือนๆ ปีๆก็ไม่หายเช่น ผมทุกข์ทรมานมาก จิตตกเป็นที่สุด เพราะไม่รู้ว่าเป็นอะไรอีกทั้งเรื้อรังจนรักษายุ่งยากมาก และไม่ถูกวิธี

5.ใช้การักษาอื่นร่วมไปด้วย อาจใช้สบู่รักษาโรคหิด น้ำยาฆ่าเชื้อในเสื้อผ้า ยารักษาโรคหิดมีอยู่ทั่วไปร้านขายยามีครับ หากหมดแล้วไปหาซื้อได้ง่ายๆ ให้รักษาต่อเนื่อง

คัน, ตุ่มใส, นอนไม่หลับ, ยา, รักษา, วิธี, แพ้, โรคหิด
เกี่ยวกับตัวหิด
หิดคือตัวไรเล็กๆ ที่ตามองไม่เห็น เป็นโรคที่ติดต่อกันมายาวนานแล้ว แต่ผมก็พึ่งรู้จักเมื่อเป็นนี่เอง ติดทางผิวหนัง กายสัมผัส สิ่งของเครื่องใช้ ติดง่ายไม๊แล้วแต่คน แต่ไม่ง่ายขนาดวันทัช เช่นติดในคนครอบครัว บ้านเดียวกัน ใช้ของร่วมกัน ทำงานด้วยกันเ

บางคนที่เป็นแล้วเป็นแค่มือ คันแขนขา ไม่มากรักษาเดี๋ยวเดียวก็หาย แต่บางคนไวและมีปฎิกิริยามากก็จะเป็นเห่อ หรือคันได้ไม่กี่ชั่วโมงหรือวัน หิดจะต้องอาศัยช่วงพักตัวสักระยะในร่างกายจึงมีอาการครับ ซึ่งบางครั้งเราทายาแล้วคิดว่าหายแต่มันไม่หายและฟักตัวอยุ่

หลังจากการรักษาข้างต้นไปแล้ว อาการของโรคหิด คัน การอักเสบของผิวหนังยังอยู่แม้จะไม่มีหิดก็ตาม สักสัปดาห์หรือเดือน แนะนำให้ใช้โลชั่นแก้ผิวอักเสบแต้มบางๆจะหายเร็ว

ส่วนไหญ่รักษาครั้งแรกไม่หาย จึงต้องดูอาการไปอีกประมาณหนึ่งเดือน ถ้ายังมีอาการเหมือนเดิมให้ทำตามขั้นตอนเดิม จากนี้ผ่านไป 1 เดือนก็ให้สังเกตุอาการ ถ้ามีก็ปรึกษาแพทย์ขอยาใหม่ หรือทำซ้ำ คนที่มีอาการเรื้อรังเป็นมากไม่ต้องรอดู เว้นช่วงหนึ่งเดือนแล้วทาใหม่เคลือบ 3 วันเลย

ยาไม่ควรทาบ่อยครับ อันตราย ต้องเว้นระยะ แต่การรักษาความสะอาด ตากเสื้อผ้านั้นต้องทำประจำไม่ต้องคิดว่าหิดจะหายหรือยัง ให้ทำไปเรื่อยๆแล้วจะลดจำนวนลงจนหายในที่สุดครับ

*ท่านที่ไม่มีเวลาในการรักษาให้ ทำข้างต้นคือรักษาความสะอาด และดูและของเครื่องใช้อย่าให้หมักหมด โดยเฉพาะเสื้อผ้าจะชอบอยุ่ของตัวหิด เว้นการคลุกคลีกับผู้อื่น แยกของ เสื้อผ้าไม่ได้ใช้ต่างหาก ทายาช่วงเวลากลางคืน

คัน, ตุ่มใส, นอนไม่หลับ, ยา, รักษา, วิธี, แพ้, โรคหิด

*บางคนผิวไวมากจนติดง่าย บางคนก็จางหายไปเองเพราะสภาพแวดล้อมไม่อำนวยต่อตัวหิด เช่นหน้าหนาวจะคันน้อยลง บางคนผิวคล้ำหนา ก็จะไม่เห่ออาการออกมาก ตัวผมเองมันเป็นทุกกระเบียด จนมันอักเสบผิวบวมเห่อเป็นแผนที่ทวีปเลยที่เดียว

ซึ่่งจริงแล้วอาการของตุ่มใสนั้นก็คืออาการแพ้ของผิวนั้นแหละ แต่ว่าแพ้จากที่มีตัวหิดแปลกปลอมเข้ามา แพ้จะเศษชิ้นส่วน ขี้เยี่ยวของมันครับ เป็นธรรมชาติของร่างกายที่เตือนคุณว่ามีบางอย่างรุกล้ำมาในร่างกายเราน่ะรีบรักษาซะ


สรุปของตัวผมนั้น 8 เดือนถึงจะรู้ว่าตัวเองเป็นหิดรักษา มาหลายแบบเห้อ.. แต่กว่าจะหายสนิทก็นับปี 2ปี เพราะมันลุกลามและรักษาผิดวิธี อีกทั้ง ติดกลับไปกลับมาจากคนไกล้ตัวด้วยครับ บางที่ก็เหมือนกับร่างกายมันชินน่ะมันขึ้นมา บางทีไม่ได้ทายาก็หายไปเป็นเดือนๆ ก็ขึ้นมาอีก อย่างประหลาด และถ้าใครเป็นไกล้ตัวก็จะติดเราง่ายด้วย

ผมทุกช์จริงๆจึงอาศัยบทความนี้ระบาย อีกทั้งเป็นเป็นกุศล เป็นวิทยาทานแก่ท่านอื่นที่ทรมานเช่นเดียวกับผมครับ เป็นกำลังใจในการรักษาน่ะครับ รักษาให้ถูกวิธีไม่ไช่เพียงวิธีที่ผมว่าแต่จากคุณหมอเป็นหลัก ผมเพียงเสริมในส่วนที่หมออาจบอกได้ไม่หมดครับ จากประสบการณ์ตรง

โรคหิดนี้มีมานานตั้งแต่สมันสงครามโลก หรือคนไทยยังนุ่งโจงกระเบนอยู่เลยครับ ในประวัติศาสตร์มีบันทึกไว้ การรักษาแผนไทย สมุนไพรไทยก็มีเลือกเอาครับ

โรคหิดมันยุ่งยากคือ มันมองไม่เห็น และติดแพร่ไปเรื่อยเหมือนเด็กเป็นเหา เรารักษาที่ตัวเราแล้ว ก็จะมาติดกลับได้อีกไปมา คนที่เป็นมากต้องทำไปเรื่อยจนจางหายไปในที่สุดครับ เพราะถ้าไม่ทำ มันก็จะไม่หายเป็นปีก็ไม่หายครับ และจะติดเพื่อน คนในครอบครัวด้วยที่นี้ไปไหญ่ ไม่ได้พูดเล่นน่ะครับ ไม่ร้ายแรงแต่น่ารังเกียจ และเป็นทุกข์ทางใจ นอนหลับได้ไม่สบาย ยิ่งไปติดคนที่เรารักจะรู้สึกผิด T-T

หายแล้วแต่ก็มีโอกาสที่จะติดได้อีกเช่นกัน ตอนนี้เห็นใครที่เป็นตุ่มนี่ขนลุกทุกที หวือ!!! 55+
ไม่ว่าอย่างไรที่กล่าวมาเป็นประสบการณ์ตรง ที่เสริมความรู้เป็นแนวทาง อย่างแรกที่ท่านควรทำคือปรึกษาแพทย์ปฎิบัติตามที่แพทย์สั่งครับผม